Als je wilt kun je altijd blijven leren, kennis blijven vergaren. Duidelijker worden de meeste dingen er niet op. En vaak blijf je afhankelijk van anderen. Sommige mensen rollen van het ene in het andere boek, hongerig op zoek naar De Waarheid, en raken daardoor alleen maar gefrustreerd, omdat ze zich nog altijd alleen maar bezig houden met andermans waarheid zonder achter die van henzelf te komen.
‘Weet wat je wilt in tien dagen’
Ik was vroeger zo iemand. Ik vloog van het ene boek naar het andere, van de ene cursus naar de andere, op zoek naar hapklare richtlijnen om een fijn leven te hebben. Zeker toen Facebook kwam met al z’n challenges en webinars en ‘Weet Wat Je Wilt In Tien Dagen’ online cursus-promoties, heb ik alle zeilen bij moeten zetten om niet in een gapend gat te vallen en daar jankend in te blijven hangen omdat ik echt niet wist wat ik moest geloven. De één zei dit, de ander zei dat en allen beloofden ze dat hun informatie alles zou veranderen.
Een one size fits all manier van leven bestaat niet
Maar zoals iemand met een goed werkende onderbuik je kan vertellen, is dat al een dikke vette waarschuwing om er vooral niet op in te gaan. Er is namelijk geen one size fits all manier van leven, alleen een your size fits you leefwijze. Dat volgt uit het feit dat er geen one size fits all mens bestaat. En natuurlijk was ik op die manier buiten mezelf op zoek naar De Waarheid. Op het moment dat ik daar achter kwam en m’n gezonde verstand ging gebruiken, merkte ik al snel dat ik prima de juiste materie om me in te verdiepen kon herkennen. Ik bleef leren, maar niet in het wilde weg. Ik leerde gericht op mijn ontwikkeling, mijn pad naar mijn eigen wijsheid. Tegenwoordig laat ik vaker iets links liggen dan dat ik me erin verdiep.
Neem eens de tijd om in het zonnetje te zitten
Weet je waarom? Omdat er ontzettend veel tijd gaat zitten in dat onderzoeken en blijven vragen. Tijd die je evengoed kunt gebruiken om ergens in het zonnetje te zitten en te luisteren naar een mooi fluitend vogeltje. Of wandelen in een bos. Of een ontmoeting met een leuke vriend of vriendin. Ik weet wel wat ik liever doe! Er is niets zo fijn als gewoon zijn. Natuurlijk is er dan altijd wel iemand of een stemmetje in je hoofd dat wil weten hoe dat vogeltje dan heet en of het wel een inheems vogeltje is.
Kennis vergaren om te kunnen benoemen
Dat is weer zo’n stukje menselijk gedrag dat ingebakken lijkt. We willen altijd alles benoemen en analyseren. Het blijft niet bij “hoe heet dat vogeltje?”, het gaat al snel naar “waarom zou hij fluiten” en “zouden die twee met elkaar praten en zo ja, wat zeggen ze dan?”. Echter, op het moment dat al die gedachten over dat zo mooi zingende vogeltje over elkaar heen gaan buitelen, zijn we dat fijne gevoel, dat super-pluisgevoel meteen kwijt. Dat is jammer, want dat soort gevoelens laat hormonen in ons lijf los, waardoor we beter in ons vel gaan zitten en op de lange duur zelfs gezonder door worden.
Een leeg hoofd geeft gemoedsrust
Het is daarom een goed idee om te oefenen op het alleen gebruiken van je zintuigen, zonder er enige gedachte aan te hangen. Stap naar buiten en voel, hoor en zie wat er gaande is, zonder het te willen benoemen. Je zult merken dat je na een tijdje weer oprecht zult kunnen genieten van gewoonweg zijn en je meer gemoedsrust krijgt. Je kunt immers niet je hoofd leeghouden en je tegelijkertijd zorgen maken over de toekomst of blijven filosoferen over het verleden. Ook dat is gezond verstand.
Spreekt dit je aan? Deel deze pagina met je netwerk, zodat mijn werk nog meer mensen bereikt! Bij voorbaat dank…