Bestaat Dr. Evil?
Natuurlijk weet ik dat dat zeker niets verandert, je afzonderen. Ik heb daarom eerst geprobeerd met feiten en gesprekken met open vizier een middenweg te vinden. Maar daar was geen ruimte voor. Toen heb ik het nog geprobeerd met de woorden van een ander, een zogenoemde expert, want dat leek het toverwoord te zijn. Maar helaas, niets. De woorden van experts bleken alleen waardevol als het de juiste woorden zijn. Toen hield het even op voor mij. Maar wat ik nu om me heen zie gebeuren doet me zo’n pijn dat ik m’n pen wel weer ter hand moet nemen. Nederlanders tegen Nederlanders, mensen tegen mensen. Ik heb ondertussen echter wel geleerd dat het weinig zin heeft om alleen vanuit mijn eigen visie te communiceren. In plaats daarvan wil ik het graag eens hebben over intenties. Als schrijver van, onder andere, fictie, verzin ik nog weleens mensen. Karakters noem je ze dan. Het karakter van een karakter is, naast een goede plot, essentieel voor de kwaliteit van een boek. Wat maakt een goed karakter? In één woord: diepgang. De mens is complex. Om een karakter geloofwaardig te maken moet deze dus ook complex zijn. Daarom heeft een goed boek geen Kwaadaardige Genius, tenzij het een satire is en de gek steekt met wat dan ook. Kwade Geniussen bestaan namelijk niet.
Goed denken te doen vanuit de middelen die je tot je beschikking hebt
Ieder mens heeft goede intenties. Deze uitspraak ga ik niet aanlengen met water. Ieder mens heeft goede intenties. We kunnen ze niet altijd zien of begrijpen, maar het begint altijd met goede intenties. Zelfs een man als Hitler. En bingo! Ik heb een vergelijking met WO II weten te trekken. Dat hoort er bij toch? Grapje. Maar echt, zelfs een man als Hitler. Let op, ik zeg niet dat wat hij deed goed was. Absoluut niet! Maar in zijn hoofd was wat hij nastreefde goed. Niemand staat op in de ochtend en denkt dan: ‘Goh, vandaag ga ik weer mijn best doen om het allerrotste wat ik kan verzinnen te doen. Whahahahaha, wat ben ik toch een slechterik!’ Het hangt af van de middelen die iemand heeft – denk hierbij aan uitgangspunten, zoals beginpunt, ervaringen, achtergrond, onderwijs, omgeving, et cetera – hoe iemand iets aanpakt. Ik spreek hier nog steeds geen oordeel uit, ik probeer alleen te duiden hoe het werkt. Mijn conclusie is dat iedereen doet wat hij of zij denkt dat goed is vanuit de middelen die hij of zij heeft.
Door uit te gaan van goede intenties kunnen we proberen elkaar te begrijpen
Kunnen we daar eens vanuit gaan? Dus dat Rutte geen Kwade Genius is, maar ook dat de relschopper in Eindhoven geen Kwade Genius is? Dat we allemaal het beste proberen te doen? Als je dat oprecht denkt, dan wordt het al een stuk lastiger om elkaar fysiek en verbaal te lijf te gaan, toch? Dan wordt het hele debacle uitgekleed tot het proberen zien van elkaars beweegredenen, lijkt me? Ik zeg niet dat de boel kort en klein slaan oké is. Dat zeg ik pertinent niet. Ik heb een hekel aan geweld. Niet alleen fysiek geweld, ook verbaal geweld. Beiden getuigen van onmacht en brengen onrecht. Dat geldt voor iedereen die meent geweld te moeten gebruiken, dus ook voor de overheid. Hoe komt het in hemelsnaam dat we het acceptabel vinden dat de overheid, in de oorsprong een ons dienende instantie, geweld inzet tegen haar eigen burgers? Wat ik zeg is dat veel reacties tekort doen aan het feit dat onder alles wat mensen zeggen en doen goede intenties liggen. De mensen die tegen de maatregelen zijn willen een betere wereld, net als de mensen die voor de maatregelen zijn. Ze hebben vooral een ander idee over hoe die betere wereld eruit ziet. En die intenties zijn compleet ondergesneeuwd door de verwijten over en weer.
Hoe we nu ‘communiceren’ leidt alleen tot meer geweld
Het enige wat we nog zien is dat die ander niet doet wat in onze ogen tot een betere wereld leidt. En we zien niet meer dat die ander in de essentie goede bedoelingen heeft. Ik denk niet dat het helpt om rellende mensen met geweld te onderdrukken, met veroordelingen in een hoek te zetten. Ik denk dat we ons beter kunnen afvragen waarom ze doen wat ze doen. Wat zijn hun goede intenties? Dat we zeggen: ‘Hé, dat gedrag is echt niet goed te praten! Je berokkent anderen schade en daar word je verantwoordelijk voor gehouden. Maar ik wil wel graag weten waarom je het doet. Kun je me dat uitleggen?’ De huidige manier van reageren is ongeveer net zo effectief als zo hard mogelijk ‘HÉ, DOE EENS RUSTIG!!!!!’ gillen tegen iemand die overstuur is en staat te krijsen. Probeer dat laatste maar eens uit, dan begrijp je wel wat ik bedoel. Mijn hoop is dat, wanneer we alle oordelen en verwijten kunnen afpellen, we elkaars goede intenties kunnen zien. De dingen die we willen veranderen om een in onze ogen betere wereld te bereiken, hetzij op kleine, hetzij op grote schaal. Misschien zit daar wel ontzettend veel overlap in en kunnen we leren van elkaars visie. Ik heb er geen twijfel over dat er tussen het zwart/wit van coronamaatregelen versus geen coronamaatregelen nog een hele wereld van grijs zit, waarbij we leven kunnen beschermen zonder het leven te hoeven laten.
Spreekt dit je aan? Deel deze pagina met je netwerk, zodat mijn werk nog meer mensen bereikt! Bij voorbaat dank…