Ik heb al een hele tijd een heel tof plan. Een aantal van de mensen om me heen weten ervan. Ze weten dat het potje staat te sudderen. En ze zijn waarschijnlijk heel benieuwd wat er van gaat komen. Ik kom elke keer een stukje verder in hoe het in elkaar zou moeten steken. Ik heb zelfs al een poging gedaan het in een format te gieten, maar dat format gaat niet werken, dat voel ik nu al. Het gaat namelijk niet ver genoeg.
Groter, groter, grootst
Eigenlijk dekt ‘tof’ de lading niet. Het is een geweldig plan. Het is een plan dat nodig is. Het is ook erg ambitieus. Het is een Groots Plan. Waarom de rest van de wereld er nog niets van weet? Omdat ik een grote schijterd ben. Ik geef het eerlijk toe. Ik ben een poeperd en een schuilerd. Ik ben de afgelopen maanden vooral bezig geweest met proberen andere mensen voor m’n karretje te spannen.
‘Hier,’ zeg ik dan, ‘een fantastisch plan. Dit onderdeel zou geweldig bij jou passen.’
Dat meen ik met mijn hele hart. Want mijn Grootse Plan is zo bleeding Groots dat ik het niet alleen kan. En de mensen met wie ik het erover heb, dat zijn uitstekende mensen om erbij te betrekken. Maar ja, iets niet alleen kunnen is natuurlijk wel iets anders dan anderen naar voren schuiven en zelf vanuit de coulissen blijven gluren wat ervan komt.
Verandering begint bij jezelf
Na veel uitstelgedrag en klagen dat niemand mijn plan oppakt, ben ik maar eens bij mezelf te rade gegaan. Eén ding dat ik ondertussen wel weet is dat ik alleen mezelf kan veranderen en anderen niet tot verandering kan dwingen – hoe graag ik dat ook zou willen. Dus… dat ga ik dan maar doen. Mezelf veranderen bedoel ik. Dat is duidelijk de bedoeling als ik afga op alles wat me aangereikt wordt. Mijn inbox, boeken die als vanzelf bij me terecht komen, opmerkingen van medemensen en zelfs van vogels (don’t ask), het wijst allemaal naar hetzelfde. Ik moet zelf die kar maar gaan trekken en daarvoor moet ik eens een keer wat minder schijterig worden.
Een leider heeft de moed om kwetsbaar te zijn
Het begint met durven leiden. Durven opstaan en jezelf neerzetten als de juiste persoon met het juiste idee. Niet zozeer bij mensen die ik al ken, dat is niet zo moeilijk. Nee, juist tegenover de mensen die ik nog niet ken. De mensen die misschien mijn plan wel afschieten. Of er mee proberen vandoor te gaan. Of mij persoonlijk op de korrel nemen. Maakt allemaal niet uit, als het er maar komt. Ga ik voor zorgen. Ik kan dat. Ik heb het altijd al gekund, maar ben ergens onderweg aan het twijfelkonten geslagen. Ik ga mijn leidersjuju in ieder geval weer terugvinden en dan zal ik, met behulp van de juiste mensen, dat Grootse Plan lanceren. Wordt vervolgd…
Go ik!
Spreekt dit je aan? Deel deze pagina met je netwerk, zodat mijn werk nog meer mensen bereikt! Bij voorbaat dank…