Zelfs haar wens was in de verste vertes niet egocentrisch te noemen. Ze wenste een kind in welke vorm dan ook. Niet zomaar een kind, maar een kind dat haar nalatenschap aan de wereld zou worden. Ze had een visioen gehad waardoor het haar duidelijk was geworden dat dit kind belangrijk zou zijn voor het voortbestaan van de aarde.
Ze ging onderweg om iemand te vinden die haar kon helpen. Ze had geen idee wie dat zou moeten zijn, maar wist zeker dat ze hem of haar zou herkennen zodra ze elkaar zouden ontmoeten. Ze reisde stad en land af, onderweg met ontzettend veel mensen pratend, hopend dat ze de Juiste Persoon tegen zou komen.
Op een dag kwam ze een klein vrouwtje tegen op een markt. Iemand die eruit zag alsof ze wel van een lolletje hield. Ze was kleurrijk gekleed en droeg haar haar in staartjes, versierd met veren.
Mijn moeder rolde naar haar toe en vroeg hoe ze heette.
´Ik heet Lies,´ zei het kleine vrouwtje, ´maar je mag me ook Liz noemen. Doen ze allemaal hier. Om de één of andere reden kunnen ze mijn naam niet goed uitspreken. Dus vertel ik ze altijd maar dat ze me Liz mogen noemen. Raar, maar zo is het nu eenmaal. Hoe heet jij?’
Mijn moeder kon die eenvoudige vraag niet beantwoorden. Ze pijnigde haar wollige hersenen, hopend dat ze zich zou herinneren of ze sowieso wel een naam had. Uiteindelijk gaf ze het op.
‘Maak er maar wat moois van,’ zei ze, ‘want ik heb echt geen idee. Ik hoopte eigenlijk dat je me kon helpen.’
‘Oh, natuurlijk, geen probleem.’ zei Lies die gewend was Liz genoemd te worden. ‘Wat heb je nodig?’
Ik ben op zoek naar iemand die kan helpen met een kind krijgen. En dan bedoel ik niet de plaatselijke vroedvrouw.’
Lies dacht er even hard over na. Er ging haar een lichtje op.
‘Ik ken de perfecte persoon hiervoor!’ riep ze.
‘Ongeveer een half uur hier vandaan ligt Tralee. Daar wonen de Luie Elven. Jij hebt de luiste van hen allemaal nodig. Ze heet Maria.’
Lies vertelde mijn moeder hoe ze te werk moest gaan om Maria te vinden. Blijkbaar zou alles wat enigszins op stof leek en reparatie of creatie nodig had haar aantrekken. Lies wenste mijn moeder veel succes en huppelde vrolijk verder.
Om een lang verhaal iets korter te maken, mijn moeder ging naar Tralee en rolde in het rond terwijl ze jammerde ‘Ik moet dringend ergens in veranderd worden. Wie, oh, wie kan mij helpen?’
Het duurde niet lang tot ze een woesh en een zwiep hoorde en daar was ze: Maria, de Luiste Elf.
‘Hoorde ik dat er iemand dringend creativiteit nodig had?’ vroeg ze.
‘Ja, ja, ik,’ antwoordde mijn moeder, ‘en veel ook. Eerder een wonder.’
Maria’s ogen glinsterden van opwinding.
‘Mooi!’ riep ze. ‘Vertel me alles alsjeblieft.’
‘Nou, ik wil heel graag een kind. Kan je me helpen?’
Maria’s ogen werden donker.
‘Dat kan ik zeker. Maar de prijs is heel hoog. Het zal je je leven kosten.’
Mijn moeder zuchtte. Ze had hier al op gerekend, maar nu iemand het hardop zei klonk het toch wel heftig.
‘Daar was ik al bang voor. Maar ik wil het toch. Ik weet gewoon dat dit kind heel bijzonder zal zijn. Hij zal een belangrijke rol spelen in het verenigen van de wereld.’
Ze vertelde Maria over haar visioen.
Maria realiseerde zich dat mijn moeder gelijk had. Dit moest gebeuren.
‘Laten we naar mijn werkplaats gaan. Hoe sneller we dit achter de rug hebben, hoe beter.’
Maria stopte mijn moeder in haar mand en ging op pad.
Zodra ze aangekomen waren bij het hoofdkwartier van de Luie Elven, ging Maria aan de slag. Binnen een half uur was haar gruwelijke taak bijna af.
‘Is er nog iets dat je kwijt wilt, voor ik dit afrond en jij er niet meer zal zijn?’ vroeg Maria.
‘Kun je mijn kind onder je hoede nemen? Ervoor zorgen dat hij zijn weg vindt als hij daar klaar voor is?’ vroeg mijn moeder met haar laatste beetje kracht.
‘Dat zal ik zeker doen.’ beloofde Maria plechtig. Ze groette mijn moeder een laatste keer en maakte haar laatste steken.
Daarmee verdween het laatste van mijn moeder en verscheen ik op de wereld. Roundy Fatmouse, een babyblauw muizenjongetje met zijn hele leven nog voor zich. En het beloofde een geweldig leven te worden.
Spreekt dit je aan? Deel deze pagina met je netwerk, zodat mijn werk nog meer mensen bereikt! Bij voorbaat dank…